"West Towards South" is het negende album van Jeffrey Halford & The Healers. Halford kwam oorspronkelijk uit Texas, maar verhuisde al op jonge leeftijd naar Californië. Maar om meteen maar met de deur in huis te vallen: "West Towards South" is een geweldige cd, het is dan ook niet voor niets dat deze plaat op N°3 van de gerenommeerde Euro Americana Chart staat te prijken. Net als een Steve Earle (die met zijn album "Guy" in deze Chart op 1 staat) heeft hij immers nogal wat fans die binnen muziekkringen zelf als hele groten bekend staan. Onder andere Taj Mahal, Los Lobos, George Thorogood, Gregg Allman, Robert Earl Keen, John Hammond, Augie Meyers, en Dave Alvin, artiesten met wie hij vroeger wel eens het podium deelde, mogen bijvoorbeeld tot het groepje devote volgelingen van Halford worden gerekend. Allemaal zijn ze het er in elk geval over eens, dat Halford best wel wat meer aandacht verdient. En daar zijn wij het roerend mee eens. "West Towards South" is na zijn vorige cd's "Rainmaker" (2014) en "Lofi Dreams" (2017), die tevens ook bijzonder lovend werden onthaald, een zeer meeslepend album geworden, en ben niet zeker of Halford ooit zo kwetsbaar is geweest als op deze 10 songs. Hij vertelt ons, niet helemaal in de stijl van gesproken woorden, maar niet ver verwijderd, een verhaal over twee broers, Ambrose en Cyrus, maar ik heb de indruk dat de boodschap hier een stuk ingewikkelder overkomt, dan het feitelijk is. Hij vertelt gewoon persoonlijke en intieme verhalen, en verkent hierbij alle uithoeken van de Americana. Je zou best kunnen denken dat "West Towards South" bedacht is voor een zeer specifiek publiek, want het is een sterke inspanning van deze briljante en ervaren muzikanten om de vlam van Americana zo heet te houden als een halve eeuw geleden. De meer surrealistische momenten op dit nieuwe album van Jeffrey Halford & the Healers passen eigenlijk perfect in de nieuwe alternatieve country beweging of de indie folk, maar vergis je niet, Jeffrey Halford levert met zijn band een album af waar de meeste van zijn collega’s niet aan kunnen tippen.

Halford is niet alleen een verdienstelijk zanger en gitarist, maar schrijft ook nog eens fantastische nummers. Elke album weerspiegelt het leven van deze artiest, maar "West Towards South" toont werkelijk een andere kant van Halford. Emotie is altijd een centraal onderdeel van zijn gitaarspel en dit gaat op dit nieuwe album vaak over in filmische texturen, waarbij zijn songwriting en de zijn zang enorm worden versterkt door The Healers, die uit multi instrumentalist Adam Rossi en bassist Bill MacBeath bestaan. Zo voelen we de donkere lucht boven een desolaat landschap hangen in de openers, het titelnummer "West Towards South" en "Deeper Than Hell" of de meer archetypische 'wilde westen'-scenario's met zijn snerpend slidewerk in "A Town Called Slow", en de Goldrush in het melancholiek huilende "The Ballad of Ambrose and Cyrus". Halford's muziek doet denken aan de hoogtijdagen van Mellencamp: eenzelfde mengeling van rock, soul, blues en country. Of kan het best omschreven worden als bluesy rootsrock met een zuidelijk R&B feel. En dat alles zonder dat Jeffrey Halford slechts een kopie levert, daarvoor is de kwaliteit van de meer bluesy nummers "Dead Man’s Hand" en "Three-Quarter Moon" met hun emotioneel geladen teksten en zang of de meer breekbare tracks als "Sea Of Cortez" en "Geronimo", te groot. Door de afwisseling blijft "West Towards South" bovendien van het begin tot einde boeien. Ieder liedje past in het totaalverhaal. Voor deze ijzersterke plaat werd enkel gekozen voor eigen songs, en die laten een heel erg verhalende Halford aan het woord die zich voor een live publiek van gelijkgestemde geesten zeker in zijn sas zal voelen. Vanaf 21 mei aanstaande, starten Jeffrey Halford & The Healers hun vierde EU tournee door Nederland. Zeker niet te missen!